Przemysł włókienniczy wytwarza produkty z surowców naturalnych, jak bawełna, wełna, konopie, len, czy jedwab, a także sztucznych, nazywanych włóknami syntetycznymi. Produkowane dobra, kierowane są do masowego odbiorcy na całym świecie.

Na tę gałąź przemysłu składają się: dziewiarstwo, tkactwo, przędzalnictwo oraz roszarnictwo, czyli oddzielanie zdrewniałych części roślin od włókien. Jednymi z ważniejszych, jeśli nie najważniejszych surowców koniecznych do wyrobu tekstyliów są wełna i bawełna.

Pierwszy z tych dwóch towarów jest produkowany głównie w Rosji, we Włoszech, w Japonii, Chinach, Indiach i w USA. Do największych producentów bawełny zaliczamy Chiny, Indie, USA, Rosję i Egipt.

Jako, że przemysł włókienniczy rozwija się właściwie na całym świecie i stanowi źródło produktów codziennego użytku, kraje, które nie mają możliwości wytwarzać surowców, muszą je importować. Jedwab importowany jest z terenów Chin, bawełna – z Kazachstanu, wełna natomiast – z Australii i Nowej Zelandii.

Wiele państw kupuje również gotowe, tanie produkty włókiennicze, głównie z Azji.